De Gouden dame Delen

We leerden er de filosofie van de Sikhs kennen. Een stroming die er naar streeft om over de andere religies rond hen, boedhisten, hindoisten, moslims, kristenen, het beste uit elke traditie te halen om zo een betere wereld te creëren. Het kenmerkt zich dat iedereen welkom is in hun Gouden Tempel, ongeacht godsdienst, huidskleur, ras of geslacht. De enige beperkingen zijn dat je geen alcohol, drank, vlees, sigaretten of drugs mag meenemen in het heiligdom.

In de buurt van de tempel staat een gigantische keuken annex eetruimte waar iedereen vrij is om te helpen eten te bereiden en of te nuttigen. We mochten zelf ervaren hoe het voelt om in de grote potten te roeren en daarna samen met de duizenden aanwezigen, dit mag je letterlijk nemen, in lange rijen de maaltijd te nemen.

De openheid en vrijheid toonde zich ook toen deze bevallige dame daar voor zomaar poseerde voor mijn lens. Op de achtergrond zie de mensen aanschuiven om de Gouden Tempel binnen te gaan. Zijzelf echter staat geheel zichzelf te wezen en geeft al haar aandacht aan mij. 

Onbewust dacht ik terug aan een moment op mijn tocht naar Compostella waar ik op een vergeten route even hartelijk ontvangen werd door een even sympathieke gastvrouw. Ze bracht me er toe het volgende neer te pennen in mijn boek "Samadi":

"Terwijl ze het dormitorium verlaat, staar ik haar wezenloos na, draai me om en kijk opnieuw uit het raampje naar de andere sterren die nu in de eerste duisternis verschijnen."

Het leven is mooi , zelfs als de duisternis valt.